کتاب، راهبر افکار پویا
هفته کتاب و کتابخوانی یک رویداد سالانه است که بیش از سه دهه ( از سال 1372) از گرامیداشت آن می‌گذرد.
24 آبان آغازین روز این هفته می‌باشد. انتخاب این مناسبت با هدف تقویت فرهنگ مطالعه و گسترش میزان دانش عمومی برای داشتن جامعه‌ای آراسته به اخلاق حسنه و رفتارهای بهنجار بوده است.
کتاب ابزرای است که دانش بشری به مدد آن از نابودی مصون می‌ماند و به آیندگان منتقل می‌شود. پدیدآوردن آثار علمی و فرهنگ مکتوب از توصیه‌های مهم بزرگان دین و اندیشمندان است زیرا به گسترش دانش کمک می‌نماید و به عنوان یک میراث فرهنگی برای نسل‌های آینده ماندگار می‌شود. بنابراین، سهم كتاب در انتقال دانشها، گاهي به مراتب بيشتر و فراتر از ديگر ابزار آموزشي است.
کتاب همدمی است که اندوه را می‌زداید و خواننده را از تنهایی می‌رهاند و به او حکمت‌های جان‌پرور می‌آموزد. در حقیقت وقتی جهل و بی‌خبری، جامعه‌ای را از پای درآورد یا شبهه‌ها ذهن افراد به ویژه جوانان را فلج کند، بدون شک یکی از مهم‌ترین کارهایی که می تواند آفت جهل را بزداید، مطالعه است. گرفتاران در چنبره پرسش‌ها و محاصره‌شدگان در میان انبوه تردیدها، می‌توانند برای استمداد فکری به کتابخانه مراجعه کنند و به جنگ شک و تردیدها بروند تا پاسخی در برابر القائات بیابند.
یک کتاب خوب، ماندگار و تأثیرگذار، اثری خاطره‌آفرین می‌شود؛ زیرا چنین کتابی ظرفیت پاسخگویی به حداقل یکی از سوال‌ها و یا نیازهای مخاطبان خود بدهد، پاسخی که با توجه به اولویت‌ها، زیبا، استوار و قانع کننده باشد.
در میان کتاب‌های فراوانی که وارد بازار کتاب می‌شود، هر نوع کتابی می‌تواند خودنمایی کند. بی‌تردید به همان اندازه که می‌توانیم از کتاب بهره بگیریم، ممکن است در معرض آفت‌ها و نوشته‌های سست، مسموم و انحرافی هم قرار گیریم. راهیابی کتب ناسالم به مدارس و منازل، در واقع مسمومیت فکری و اخلاقی نسل را به دست خودمان فراهم می آورد. بنابراین، نظارت و اِعمال محدودیت بر چاپ کتاب و بررسی محتوای آن، در جامعه سلامت‌خواه و دوراندیش ضروری است.
یکی از مفیدترین اطلاعات برای افراد طرفدار کتاب، شناختن آثار خوب و جدید، آشنایی با نویسندگان و مؤسسات انتشاراتی متعهد است. آثار فرهنگی و فرآورده‌های علمی و فکری باید مطابق استانداردهای عقلانی، دینی و ارزشی تولید شوند تا جامعه از سقوط به ورطه‌ی فساد و تباهی درامان ماند.
کتاب، مَرکب مطمئن دانش و معرفت است. به زبان بهتر می‌توان گفت مثل باران است که بر سرزمین دل‌ها می‌بارد و اندیشه‌ها و کردارها را چه در گستره فردی و چه اجتماعی رونق، زیبایی و طراوت می‌بخشد.
درعصر حاضر که روزگار پیشرفت‌های بی‌نظیر انسان در عرصه‌های دانش، نوآوری و فرهنگ است کتاب نه تنها اهمیت خود را حفظ کرده است بلکه گسترده‌تر شده و جلوه‌هایی پایدارتر یافته است. بی‌شک متفکرانی که گام‌های بلندی در پیشرفت‌های مختلف برداشته‌اند، هرگز با کتاب و کتابخوانی بیگانه نبوده‌اند. آن‌ها مطالعه را عنصر اصلی در زندگی دانسته‌اند که برای بازتاب نور فرهنگ بر دل‌ها ،به منظور پایه‌ریزی تحولی نیک، مناسب دیده‌اند
با وجود اقدامات صورت‌گرفته در حوزه‌ی نشر کتاب، اما همچنان یکی از مشکلات جامعه گریز از کتاب و ضعف فرهنگ مطالعه است. این نقیصه، ریشه‌ها و علت‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد و شاید در رأس آن‌ها «عدم احساس ضرورت» است. انسان تا زمانی که در وضعیت «نیاز» قرار نگیرد، در پی رفع آن نخواهد بود. دلیل دیگر را می‌توان نامساعد بودن شرایط اقتصادی دانست
نقش برجسته کتاب در گسترش فرهنگ جامعه ، تسریع ارتقاء آن و پیرایش این عامل حیات‌آفرین از زاویه‌های زیان‌آور انکارناپذیر است و نمی‌توان توسعه و رشد همه جانبه جامعه را، بدون درنظر گرفتن مطالعه و کتاب، به عنوان مقوله‌ای فرهنگی، مورد بحث و نظر قرار داد. با توجه به این مهم، بی‌شک گسترش کتابخوانی به عنوان ضرورتی اجتناب‌ناپذیر، تنها زمانی به فرهنگی عمومی تبدیل می‌شود که جامعه آن را نیازی پایان‌ناپذیر و وسیله‌ای برای رشد و پویایی شخصیت خود بداند و مطالعه، در کنار سایر کارهای روزانه، در زندگی مردم وارد شود.
یکی از بهترین و مقرون به صرفه‌ترین راه‌های رواج کتابخوانی مراجعه به کتابخانه است. کتابخانه‌های عمومی، در گسترش دانش و ارتقای میزان آگاهی‌های عمومی جامعه نقش بسزایی دارند. اراده‌ی این نهاد، کمک به بالندگی استعدادهای فردی در راستای تولید اندیشه، علم و غنای فرهنگ جامعه می‌باشد. کتابخانه، نهادی است که با در اختیار داشتن بخش قابل توجهی از دانش معتبر، زمینه‌ی استفاده مناسب از اندوخته‌های بشری را فراهم می‌آورد.
گردآوری: بیگلری
منابع:
https://b2n.ir/a47476
گزارش