هفته دولت، گرامیداشت یاد دولتمردان شهید رجایی و باهنر
در آغازین روزهای شهریور سال 1360
منافقین کوردل درپی اقدامات خرابکارنه‌ی خود اقدام به انفجار دفتر ریاست جمهوری و ترور دو شخصیت فرهیخته‌ی مردمی، علمی و سیاسی یعنی شهید رجائی( رییس جمهور) و شهید باهنر(نخست وزیر) کردند. دولت پس از این واقعه‌ی تلخ، به متظور پاسداشت مقام و خدمات دولتمردان جمهوری اسلامی ایران، و همچنین اطلاعرسانی برنامه‌ها و طرح‌های دولت به عموم مردم، دوم تا هشتم شهریور را « هفته دولت » نامگذاری کرد. این دولت در آن برهه‌ی زمانی بر فراز و نشیب و بحرانی، بیش‌ترین تلاش خود را برای خدمت به اهداف مقدس انقلاب صرف کرد.
دولت شهید رجایی در دوره‌ای از مجلس رأی اعتماد گرفت وارد میدان سازندگی شد که مردم از عملکرد دولت موقت لیبراستی رضایت نداشتند و خواهان روی کار آمدن رجال سیاسی وفادار و عامل به اصول اسلامی باشند. حضور دولت مکتبی شهید رجایی همزمان با فعالیت و نفوذ گروه‌های به ظاهر اسلامی بود؛ به عبارت دیگر، یک خط لیبرالیستی خطرناک در زیر نقاب‌ها و حجاب‌های گوناگون، می‌کوشید انقلاب اسلامی را از مسیر خود منحرف کند و مانع از حرکت پیشرو آن گردد. شهید رجایی و باهنر با روشن‌بینی و مسؤولیت‌پذیری بالا، به حق، تکلیف خود را دربرابر ملّت به ویژه محرومان ادا کردند.
رهبر کبیر انقلاب(ره)، شهادت این دو شخصیت برجسته را چنین توصیف کردند: " ملتی که قیام کرده است در مقابل همه قدرت‌های عالم، ملتی که برای اسلام قیام کرده است، برای خدا قیام کرده است، برای پیشرفت احکام قیام کرده است، این ملت را با ترور نمی شود عقب راند؛... ".
رهبر معظم انقلاب هم درباره این حادثه فرمودند: " ما امروز از این حادثه درس می‌گیریم که ضد انقلاب برای پیشبرد اهداف خودش، حاضر است چهره‌هایی به قداست رجایی و باهنر را به آن شکل فجیع نابود کند. ما می‌فهمیم که ضد انقلاب با چهره‌های منافقانه‌ای حاضر است در همه جا و حتی اتاق کار شهید رجایی نفوذ کند... ما این حادثه را در تاریخ گذاشتیم، اما یک بایگانی بسته و متروک نیست، و باید از آن عبرت بگیریم... ".
نقش حکومت در سعادت یا شقاوت یک ملت چنان همه جانبه است که خداوند در قرآن و ائمه(ع) در رهنمودهایشان صریحا سخن گفته‌اند. در اندیشه قرآنی، طبیعت جامعه بشری، نهایت کمال خود را می‌جوید و حرکت جوامع هم به همان سمت و سو است؛ و در این کارزار، حکومت و حاکم، به نیابت از حاکمیت خداوند، در خط مقدم هدایت می‌باشند. قرآن کریم، حاکم و سرپرست اجتماع را، امین و نگهبان آن جامعه می‌داند. مولا علی(ع) با تمسک به کلام الهی می‌فرمایند:« مبادا بپنداری حکومتی که به تو سپرده شده، شکاری است که به چنگت افتاده است؛ خیر، امانتی برگردنت گذاشته شده و بالادست تو، از تو حفظ حقوق مردم را می‌خواهد. تو را نرسد که به استبداد و دل خواه، میان مردم رفتار کنی ... » و در جایی دیگر چنین روشنگری می‌کنند: مبادا بپنداری حکومتی که به تو سپرده شده، شکاری است که به چنگت افتاده است؛ خیر، امانتی برگردنت گذاشته شده و بالادست تو، از تو حفظ حقوق مردم را می‌خواهد. تو را نرسد که به استبداد و دل خواه، میان مردم رفتار کنی ».
دین اسلام از آغاز، با اقرار و بیان «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» حرکت سیاسی، فکری و اعتقادی خویش را روشن ساخت و با همین رویکرد، به تشکیل دولت الهی پرداخت و در راستای این رسالت هدایتگرانه‌ی توحیدی، سیره و گفتار وعمل پیامبر(ص) و امامان(ع) در ارتباط با امور مردم، واز سوی دیگر سازمان‌دهی اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، و قضایی صورت گرفته توسط معصومین،الهام بخش و الگوی بی‌بدیل حکومت‌های اسلامی در دوره‌های بعدی گردید.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش