مژده‌ای دل که مسیحا نفسی می آید
نهم ربیع‌الاول مصادف
با آغاز امامت حضرت مهدی(عج)، چهاردمین حجت پروردگار و امید مستضعفان جهان، است. امام زمان(ع) جهان را از عدل و داد پر خواهند کرد همانگونه که از ظلم و جور، پر شده است. روز نهم ربیع الاول سال ۲۶۰ ه.ق. اولین روز امامت حضرت مهدی حجة بن الحسن امام زمان (عج) روز جشن مسلمانان است.
آغاز امامت آن حضرت با شهادت پدر بزرگوارشان در سال 260 ه. ق.، به مشیّت الهی و برخی مصالح دیگر، با غیبت همراه بود. اولین غیبت ایشان به «غیبت صغرا» مشهور است که تا سال ۳۲۹ ه. ق. به طول انجامید. پس از آن، مرحله جدیدی از غیبت که به دوره «غیبت کبری» معروف است، آغاز شد که تاکنون نیز ادامه دارد. به بیان واضح‌تر، امامت در «غیبت صغری» ( ۳۲۹-۲۶۰ ه.ق.) از نهم ربیع الاول سال ۲۶۰ ه.ق. كه آغاز امامت حضرت مهدی (عج) است تا سال۳۲۹ هجری ،سال وفات «ابوالحسن علی بن محمد سمری» نایب چهارم یعنی آخرین نماینده‌ی امام عصر (ع)، ۶۹سال می‌باشد. در سال ۳۲۹ه.ق. یعنی در سن 74 سالگی حضرت مهدی(عج) «غیبت كبری» آغاز شد. اگر زمان دقیق غیبت صغری امام زمان (عج) با احتساب پنج سال ابتدای عمرشان كه از ابتدای ولادتشان نیمه شعبان سال ۲۵۵ ه.ق. است تا سال ۳۲۹ هجری محاسبه گردد ۷۹ سال می‌شود ولی مدت امامت آن بزرگوار در عصر غیبت صغری (-۲۵۵۳۲۹) ۶۹ سال است كه با شهادت پدربزرگوارشان امام حسن عسگری (ع) از سال ۲۶۰هجری آغاز شده بود.
سالروز آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) در حقیقت امتداد غدیر، است. معرفت، محبت، ولایتمداری و اطاعت در عمل و در قول از مبانی و شروط آماده‌سازی زمینه برای ظهور فرزند مبارک حضرت فاطمه(س) می‌باشد. ولایت امام‌زمان(عج) به‌عنوان سرپرستی و حاکمیت ایشان بر امّت خاتم پیامبران هست. این ولایت رکن اصلی دینداری، گشایگر گره‌های مسیر سعادت متعالی و راهنمای انسان می‌باشد. معرفت، محبت و ولایت امام (عج)، زمینه‌ساز عهد و پیمان با ایشان است، چراکه عشق و ولایت بدون مسؤولیت‌پذیری، ادعایی فریبکارانه بیش نیست. عهد را التزام و نوعی تعهد پذیری در مقابل شخص یا کاری گویند. مسلمان متعهد و منتظر باید خود را به وظایفی که نسبت به امام‌زمان(عج) دارد، ملتزم سازند. بنابراین کسانی می‌توانند در عصر ظهور به عهدهای خود با امام عصر(عج) عمل کنند که در عصر غیبت به پیمان خود با امام عصر (عج) عمل کرده باشند. عمل به عهد و اطاعت، تجلی و نمود عشق حیاتبخش و محبت واقعی است و زمینه‌سازی برای ظهور ایشان به معنی بسط عدالت و فرهنگ عدلپذیری در جامعه است.
در توصیف این برهه از زمان، تعبیرهای بسیاری در روایات وارد شده است که از وجود فتنه‌های بسیار خطرناک حکایت دارد. بشر در این دوره، به دلیل بی‌توجهی به ارزش‌های اصیل الهی و انسانی، با وجود برخورداری از زندگی به ظاهر زیبا و مدرن به زندگی پر از دردی دچار می‌شود. ائمه(ع) نشانه‌های قطعی ظهور حضرت مهدی(عج) را برشمرده‌اند. از امام صادق(ع) در این خصوص پنج نشانه ظهور: " قیام و شورش سفیانی، خروج یمانی، کشته شدن نفس زکیه در مسجدالحرام، فرو رفتن زمین در منطقه «بیدا» و صیحه(ندای)آسمانی" ذکر شده‌اند.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش