عرفه، بابی مفتوح به سوی دریا بیکران جود و عفو الهی
مسلمانان نهم ذی‌الحجه، روز پیش از عید قربان را عرفه می‌نامند و به عنوان یک مناسبت بافضیلت گرامی می‌دارند.
این روز در سال 1400 مصادف با سه شنبه 29 تیر ماه است. عرفه، روزی است که پروردگار عالم بندگان خود را به عبادت و استغفار دعوت نموده است تا سعادتمند گردند و سفره‌های جود و احسان خود را گسترانیده و شیطان رجیم در این روز خوار، رانده و خشمناک‌ترین حال را تجربه می‌کند.
روز عرفه روز آغاز مناسک حج است. در فقه شیعه وقوف حج‌گزاران از ظهر روز عرفات تا مغرب در صحرا عرفات واجب است و نباید آن مکان را ترک کنند؛ یعنی فرد حج‌گزار باید در صحرای عرفات بماند و از آن‌جا خارج نشود. این توقف یکی از ارکان حج است و چنانچه حج‌گزار به عرفات نرود و در آن‌جا هرچند مدتی کوتاه نماند، حجش باطل خواهد شد. در عرفات حاجیان به دعا و نیایش می‌پردازند و پس از برگزاری نماز ظهر و عصر به مکه مکرمه باز می‌گردند. حاجیان در این توقف، همراه با دعا و طلب استغفار به سبب کسب توفیق حضور و ادای فریضه مهم حج، به درگاه خداوند شکرگزاری می‌کنند.
«عَرَفَة» کلمه‌ای عربی ازماده «ع ر ف» است. این ماده به معنای ادراک، فهم و شناختن چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن است. نام عرفه، ازسرزمین عرفات (مکانی در مکه) گرفته شده و در منابع آمده است که عرفات را از آن رو عرفات خوانده‌اند که زمینی مشخص و شناخته‌شده در میان کوه‌ها است.
این روز در نظر شیعیان یکی از روزهای مهم محسوب می‌گردد. با عنایت به اهمیت و تأکید ائمه اطهار(ع) به شیعیان برای بزرگداشت این روز، ادعیه و اعمال مستحبی را برشمرده‌اند که از جمله آن‌ها عبارتند از: دعا، استغفار، دعای عرفه امام حسین(ع)، زیارت امام حسین(ع)، دعای عرفه امام سجاد(ع)، غسل،صدقه، روزه و برای افراد حاضر در مراسم حج بیتوته در منا به این معنا که حج‌گزار شب عرفه را تا طلوع فجر در منا بماند.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش