تجلیل از مقام پزشک در زادروز حکیم شهیر، ابوعلی سینا
در دنیایی که امروز ما زندگی می‌کنیم
یکی از نشانه‌های زنده بودن ملت‌ها، عنایت آن‌ها به مفاخر پیشین خویش است زیرا یکی از راه‌های شناخت ملت‌ها، آراء و عقاید و آثار گران بهای گذشتگان آنان است که با وجود گذشت روزگار و پیشامد انواع حوادث با هزاران خون دل برای آیندگان به یادگار مانده اسـت. ملت ایران که از لحاظ تاریخ، روزگار کهنی را گذرانیده است و علما و دانشمندان کم نظیری همچون ابوعلی سینا را تحویل جامعه بـشری داده است که هر کدام از آنان به پیشرفت تمدن اسلامی و علوم مختلف کمک شایسته‌ای نموده است.
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا، ابن سینا، پورسینا و شیخ الرئیس (قرن 4 و 5 ه.ق. ) پزشک ایرانی و یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترینِ اندیشمندان ایران‌زمین و جهان است که در روستایی به نام خورمیثن در نزدیکی بخارا دیده گشود؛ از اینرو، زادروزش در ایران، یعنی ۱ شهریور، روز پزشک نام گرفته‌است و به این مناسبت هرساله در آرامگاه او در شهر همدان مراسمی به یاد او و برای تقدیر از سپیدجامگان و حافظان سلامت جامعه برگزار می‌گردد. معروف‌ترین اثر وی در حوزه‌ی پزشکی، کتاب «القانون فی الطب» است. کتاب شفا، دیگر اثر وی در طب می‌باشد. او کتاب قانون (القانون فی الطب) را پیش از سال ۴۰۶ هجری، یعنی در حدود ۳۵ سالگی تألیف کرد. این کتاب طی چندین سده در سرزمین‌های اسلامی و در اروپا در سده‌های میانه، تمامی کتب دیگر علم پزشکی را تحت‌الشعاع قرار داد. ابوعلی سینا ۴۵۰ کتاب در زمینه‌های گوناگون نگاشته است که بسیاری از آن‌ها درخصوص پزشکی و فلسفه به بحث پرداخته است. جرج سارتن در کتاب تاریخ علم، وی را یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان و دانشمندان پزشکی دنیا برشمرده است.علم پزشکی پیشرفت و توسعه خود را مرهون دانش پدر علم مدرن پزشکی، ابن سینا است به طوری که پس از ظهور حکیم هزاره‌ها سرعت تکامل علم پزشکی جهش یافت و اکنون پس از گذشت هزار سال، هنوز هم از کتاب‌های این دانشمند ایرانی به عنوان مرجع در دانشگاه‌های معتبر دنیا استفاده می‌شود.
شیخ الرئیس تا ۱۸ سالگی موفق به فراگیری همه علوم گردید و دیگر نیازی به خواندن و فراگیری هیچ علمی نداشت. در این زمان نوح دوم سامانی (نوح بن منصور) معروف به امیر رضی، از پادشاهان سامانی، سخت بیمار شد؛ به طوری که اطباء از درمان او درماندند و چون ابن سینا در پزشکی آوازه و نام یافته بود، وی را به درگاه پادشاه بردند. ابوعلی سینا نوح را درمان کرد و اجازه یافت تا در کتابخانه پادشاه به مطالعه بپردازد. در زندگی‌نامه ابوعلی سینا چند نمونه‌ی دیگر از درمان صاحب منصبان ثبت گردیده است؛ از جمله آن که مجدالدوله، حاکم آل بویه را که به مالیخولیا (سودا) مبتلا بود درمان کرد. وی همچنین برای درمان شمس الدوله (برادر مجدالدوله) احضار شد و پس از آن به اجبار سمت وزارت وی را پذیرفت.
در طی سال هایی که سینا در همدان روزگار گذراند، تحریر کتاب قانون را در سال ۳۹۸ به اتمام رساند. او در این دوران روزها را به تدریس و طبابت در بیمارستان و رسیدگی به امور سیاست اختصاص میداد و شب‌ها به تقریر و تألیف کتاب یا مناظره با اندیشمندان همدان می‌پرداخت.
بیماری قلنج ابن سینا بعد از چندی شدت گرفت و در حالی که چندین بار این بیماری را در دیگران درمان کرده بود، خود از آن جان سالم به در نبرد و در هشتم آبان ماه ۴۱۵ در شهر همدان رخت از جهان فانی بر بست و او را در این شهر به خاک سپردند.
شهرت جهانی این اندیشمند سبب شده است که در سمت پنهان کُره ماه دهانه‌ای به افتخارش و به نام وی دهانه ابن سینا نام‌گذاری شود. در بیشتر شهرهای ایران و همچنین در استانبول و فرانسه بیمارستان‌هایی به نام وی نام‌گذاری شده‌است. دانش پزشکی همواره پیشرفت خود را مدیون تلاش و کوشش بوعلی سینا دانشمند ایرانی می‌داند، او با هوش و ذکاوت سرشار خویش توانست در این علم تحولی اساسی ایجاد کند.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش