امامزاده احمد بن موسی(ع)، نگین درخشان دیار ادب، شیراز
« میر سید احمد » ملقب به شاه چراغ سیدالسادات، فرزند بزرگوار حضرت موسی بن جعفر(ع) هفتمین پیشوای شیعیان می باشد.
«میر سید احمد» ملقب به شاه چراغ،سیدالسادات، فرزند بزرگوار حضرت موسی بن جعفر(ع) هفتمین پیشوای شیعیان می باشند. ایشان در ﻣﯿﺎن اﻣﺎﻣﺰادﮔﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺧﺎﻧﺪان ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺟﺰو ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮند. نسب شناسان، علمای رجال، محدثان و محققان در توصیف شخصیت ایشان، با تأکید بر منزلت رفیع شاه چراغ نزد امام هفتم(ع)،به خصایل نیکویی همچون کریم، شجاع، فاضل، صالح، پرهیزگار، صاحب ثروت و منزلت، بزرگوار و با عزت اشاره نموده اند. توجه امام هفتم به فرزند بزرگوارشان چنان بود که مزرعه خود معروف به «بسیره» را به وی بخشیدند. حرم احمد بن موسی(ع)، شاه چراغ، در شهر شیراز قرار دارد.
پس از حضور با برکت امام هشتم (ع) در خراسان خواهران، برادران و جمعی دیگر از خانواده امام موسی بن جعفر(ع) به همراه تعدادی از شیعیان و محبان به قصد زیارت و بهره مندی از محضر امامت و ولایت از نقاط مختلف، به سوی ایران عزیمت کردند. حضرت احمد بن موسی(ع) نیز (198-203 ه. ق) به قصد تجدید دیدار با برادر، در مقام ولی خدا، از مدینه حرکت نمودند و جاده شیراز را برای عزیمت به طوس انتخاب کردند. در مسیر سفر عده کثیری از شیعیان به کاروان اهل بیت موسی بن جعفر(ع) ملحق می شوند. مأمون با اطلاع از حضور این کاروان در ایران وحشت زده می شود و با گسیل نیروهای خود به سوی آنها به قصد به شهادت رساندن کاروانیان سعی نمود از دیدار امام هشتم با خانواده ممانعت نماید. خاندان امام هشتم ﭘﺲ از آن ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻓﺎرس ﻣﯽ رﺳﻨﺪ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﻗﺎﯾﻊ روی داده در آن زﻣﺎن، ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻫﯿﺎن ﺣﺎﮐﻢ ﻓﺎرس رودررو ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺿﻤﻦ ﺟﻨﮓ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ اﻫﻞ ﺑﯿﺖ و ﯾﺎراﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻟﺸﮑﺮ ﻗﺘﻠﻎ ﺧﺎن ﺣﺎﮐﻢ ﻓﺎرس روی ﻣﯽ دﻫﺪ، در اﯾﻦ ﻧﺒﺮد ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﻋﻪ و ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺳﭙﺎه ﺟﻮر و ﻇﻠﻢ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺮاه ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻋﺪه ای ازمردان ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﺷﻬﯿﺪ و ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻔﺮق ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. به نقل از ﺟﻨﯿﺪ ﺷﯿﺮازی، ﻫﯿﭻ ﮐﺲ از ﻣﺤﻞ ﺷﻬﺎدت اﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﻮﺳــﯽ (ع) آﮔﺎه ﻧﺒﻮد ﺗﺎ عهد ﻣﻘﺮب الدین مسعود بن ﺑــﺪر ﮐــﻪ وی ﻗﺒﺮ آن ﺣﻀﺮت(ﺑﯿﻦ ﺳﺎل ﻫﺎی 326 تا 856 ) را ﯾﺎﻓﺖ و ﺑﺮ آن ﮔﻨﺒﺪی ﺳــﺎﺧﺖ. بنای کنونی حرم در دوره اتابکان فارس در قرن ششم ه.ق. بنا گردید. برنامه ی مرمت و نوسازی مجدد ساختمان گنبد در سال‌های ۴۰–۱۳۳۹ شمسی اجرا گردید.
شورای فرهنگ عمومی استان فارس از سال 1386 روز میلاد این امامزاده جلیل القدر را « روز بزرگداشت شاهچراغ» نامگذاری کرد. به این منظور، مورخان و محققان به بررسی متون معتبر تاریخی پرداختند؛ نتیجه این تحقیقات نشان داد روز تولد ایشان ۱۶ ذی القعده است که البته تاریخ قطعی نبود؛ لذا،در شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۸۸تصمیم گرفته شد روز ششم ذیقعده یعنی پنجمین روز از دهه ی کرامت را به یادبود شاهچراغ اختصاص یابد.
تحقیق و گردآوری: بیگلری
منابع:
https://b2n.ir/e35370
https://b2n.ir/r21155
گزارش