امام آمد: عبارت آشنا 12 بهمن 57
۱۲ بهمن ماه ۵۷ پنجشنبه‌ای تکرارنشدنی برای ملّت ایران بود.
سرمای زمستان برای استقبال‌کنندگان از امام خمینی(ره) بی‌معنا بود؛ از ۶ بامداد روز ۱۲ بهمن جمعیّت به خیابان‌ها آمده بودند. برنامه نخستین این بود که امام در 5 بهمن 1357 وارد ایران شوند ولی دولت شاپور بختیار فرودگاه‌ها را بسته اعلام کرد. بسته شدن فرودگاه‌ها به گسترش دامنه‌ی اعتراضات و اعتصابات منجر شد. امام در پاریس اعلام کرد که به محض باز شدن فرودگاه‌ها به کشور بازخواهد گشت و مردم را به ادامه اعتراضات دعوت کرد. سرانجام در 9 بهمن 1357 به فرمان بختیار فرودگاه مهرآباد بازگشایی شد. فرمانداری هم بر اثر فشار مردم، راهپیمایی و تظاهرات را برای سه روز آزاد اعلام کرد.
در تاریخ 12 بهمن سال 1357 ابوالحسن بنی‌صدر پرواز چارتر هواپیمایی ایرفرانس را از پاریس به تهران کرایه کرد. ساعت 5:30 بامداد، هواپیمای جمبوجت 747 ایر فرانس، در حالیکه حامل امام و همراهانش به مقصد ایران بود، از زمین برخاست و پرواز خود را آغاز نمود. جمعیتی نزدیک به پنج هزار پلیس، ژاندارم و نیروهای ویژه، بر رفت و آمدهای فرودگاه «شارل دوگل» و مسیرهای منتهی به آن را کنترل می‌کردند. هواپیمای امام با نیم ساعت تأخیر در ساعت 9 و 27 دقیقه و 30 ثانیه صبح 12 بهمن امام خمینی(ره) با پرواز هواپیمایی ایرفرانس در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست.
چند لحظه پس از باز شدن در خروجی هواپیما، امام خمینی (ره) در برابر دیدگان مشتاقان حاضر شد، با نخستین گام‌ها فریاد الله‌اکبر مردم به پا خواست. ایشان پس از پیاده شدن از هواپیما از آحاد ملّت غیور ایران که در به ثمر نشستن درخت انقلاب رنج‌های زیادی تحمل کرده بودند تشکر کرد. با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله‌اکبر» در سالن فرودگاه طنین‌انداز شد. گروه سرود دانش‌آموزی، با خواندن سرود «خمینی ای امام»، شوری وصف‌ناپذیر در مردم حاضر ایجاد کرد. حضرت امام(ره) طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: " من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند " . ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند.
ماشین حامل حضرت امام(ره) در میان سیل جمعّیت خروشان ایران اسلامی راهی بهشت‌زهرا گردید تا ضمن تجدید پیمان با شهدای انقلاب اولین دیدار را با مردم که او را امام خود می‌دانستند، سخن بگوید.
خبرگزاری‌های داخلی و خارجی جمعیّت حاضر در مسیر را برای استقبال آمده بودند چندین میلیون ( 3 تا 6 ) ذکر کردند. امام از فرودگاه راهی بهشت زهرا شد. امام ساعت 2 رسیدند قطعه 17بهشت زهرا، جایی که شهدای17 شهریور آرمیده بودند. با بهتر شدن شرایط، امام سخنرانی تاریخی خود را آغازکرد:
«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. ما در این مدت مصیبت‌ها دیده‌ایم؛ مصیبت‌های بسیار بزرگ، مصیبت‌های زن‌های جوان‌مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل‌های پدر از دست داده... این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقایش هم قبول ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمریکا از او پشتیبانی کرده... بر همه ما واجب است که این نهضت را ادامه بدهیم تا آن وقتی که این‌ها ساقط شوند. ما به واسطه‌ی آرای مردم، مجلس مؤسسان و دولت موقت و دولت دائم را تعیین می‌کنیم ... من به پشتیبانى این ملّت دولت تعیین مىکنم! من به واسطه اینکه ملت مرا قبول دارد... ».
با اتمام سخنرانی، امام بلافاصله سوار بر آمبولانسی که آنجا بود شدند. بالاخره در بین راه امام سوار هلی‌کوپتر شدند و به سمت تهران پرواز کردند. امام بلافاصله به بیمارستان هزار تخت‌خوابی رفتند تا از مجروحان حوادث اخیر که در آنجا بستری بودند دیدار کنند. امام از بیمارستان به منزل یکی از بستگان خود رفتند و عصر هنگام نیز مسؤولان کمیته استقبال را از محل اقامت خود مطلع کردند.
حال پس از طی چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی، کشور پیشرفت‌های چشمگیری را در سایه‌ی آزادی‌خواهی و وحدت ملّی تجربه کرده است. بی‌تردید پیروزی انقلاب اسلامی از بزرگ‌ترین افتخارات ملّت مسلمان ایران است که با یکپارچگی و اطاعت از مجتهدی آگاه، حقیقت‌خواهی و ظلم‌ستیزی، سرمشق، الگو و زمینه‌ساز بیداری و آزادی‌خواهی ملّت‌های مظلوم و تحت ستم استکبار جهانی را فراهم نمود.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش