25محرم، سالروز شهادت سیدالساجدین، امام زین العابدین(ع)
12 شهریور ماه سال 1400 به روایتی مقارن با شهادت حضرت علی ابن حسین(ع)، امام سجاد(ع) ،چهارمین امام شیعیان، می‌باشد.
آن حضرت، پس از شهادت امام حسين (ع) و يارانشان در كربلا، به همراه ساير بازماندگان قافله ثارالله به اسارت دشمن درآمدند و درحالي كه از بيماري توان‌فرسایی رنج مي‌بردند، سختي اسارت اهل بيت (ع) از كربلا به كوفه و از كوفه به شام را با صبر و توکل تحمل كردند و تسلّي و دلگرمی محکمی براي اسرای در بند بنی‌هاشم بودند و با کلام فصیح خود به ایراد خطبه‌هايی روشنگرانه پرداختند و حقانيت قیام و پیام امام حسين (ع) را به اطلاع مسلمین رساندند؛ بدین شیوه به رسوا و تضعیف نمودن دشمنان اهل بیت اقدام نمودند.
امام سجاد(ع) پس از بازگشت به مدينه، به مدت 34 سال به امر الهی، امامت شيعيان را پذیرا شدند و در اين مدت به حول و قوه‌ی الهي از همه‌ی مصایب و وقایع با سربلندي عبور كردند. امام سجاد(ع) ویژه‌ترین نوع هدایت یعنی زبان دعا را، به دلیل شدت خفقان حکومت، برای رهبری امت برگزیدند و به این دلیل است که مجموعه‌ی ادعیه ایشان یعنی صحيفه‌ی سجاديه به واقع مجموعه‌ای از حقایق ناب اخلاقی، تربیتی، دینی و ارتباط با خالق یکتا می‌باشد.
اين امام همام پس از پنجاه و هفت سال زندگي پاک و خدمت به خلق، در محرم سال 95 قمري، بر اثر زهري كه به دستور وليد بن عبدالملك اموي به آن حضرت خورانيده شددر مدينه منوره به شهادت رسيدند و در قبرستان بقيع در جوار مضجع مطهر عمويشان، امام حسن‌مجتبي (ع) چهره در نقاب خاک کشیدند.
درباره‌ی تاريخ شهادت امام زين العابدين(ع)، علیرغم اتفاق‌نظر مورخان درباره‌ی زمان وقوع شهادت ایشان در ماه محرم، ولی درخصوص تعیین دقیق روز و سال این اتفاق، دیدگاه واحدی مطرح نشده است. برخي از آنان، روز دوازدهم، برخي هجدهم و برخي هم بيست و پنجم محرم را روز شهادتشان مي‌دانند. همچنين درباره سال شهادتشان با اين كه اكثر مورخان، سال 95 را ذكر كرده‌اند، برخي سال 94 قمري را صحیح دانسته‌اند.
یکی از برگ‌های بسیار زرّین حیات سراسر فضائل و کمالات وجود انور حضرت سیّد الساجدین(ع)، اهتمام ویژه حضرت در توجه به رفع نیازهای فقرا و مستمندان می‌باشد. این امامِ زیبنده به زهد و عبادت، مطابق با دستورات شرع مقدس اسلام در اتباط با عمل صالح و کار خیر می‌فرمایند:« صدقه و انفاق، آتش غضب پروردگار را خاموش می‌کند ... به مستمندان کمک کنید. هرگز سائل را نرانید و او را بی‌جواب نگذارید ».
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش